Mates!!!!!!!!

Hier dan mijn eerste verhaal, ik heb nu pas door dat er al lange tijd mensen met smart zitten te wachten op mij interessante verhalen... maaarr ik ben er!!! En het is hier warm!!!!!!! (laatste dagen zo'n 35 graden...)

Mijn reis was wat raar, want het begon al met mijn visum die niet geregistreerd stond, vervolgens werd ik gevraagd mee te doen met het programma ‘hello goodbye', waar ik uiteraard niet aan mee heb gedaan; heb liever niet dat heel nederland mijn afscheidstranen kan zien (en was aan het janken als een kind, dus das maar goed ookJ).

In het vliegtuig Londen- Singapore kon ik m'n ogen niet geloven toen bleek dat ik business class zat... kreeg gelijk champagne uit een echt glas!, m'n eigen toilettas, een 3gangendiner naar keuze en ga zo maar door (kon zelfs languit liggen)!

Toen ik uitgerust in Perth aankwam stond David (de student officer van het ziekenhuis) me op te wachten op het vliegveld en heeft me naar het hostel gebracht. Helaas was m'n bagage in London achtergebleven... dus werd afgescheept met een Quantas pakketje en heb vervolgens twee dagen in een kort broekje met Quantas erop rondgelopen (aangezien de enige broek die ik aanhad veeeel te warm was uiteraard).

Het hostel is erg leuk en veel lieve mensen! De eerste dag werd ik gelijk geconfronteerd met wat schijnt de hobby van elke Australier: jaja een barbeque!!! Dit is een terugkerend ritueel in het hostel elke vrijdag.

De rest van het vorige weekend ben ik de stad gaan verkennen met een franse jongen die ook net was aangekomen. En we zijn naar een concert geweest van Jose Gonzales (heeel australisch?!!?), maar bleek uitverkocht, dus dan maar met een wijntje en chipjes buiten de hekken zitten; het picknick idee, was ook erg leuk.

Waar ik het meeste aan moet wennen zijn de afstanden die je in de stad aflegd, je bent zo drie kwartier bezig om ergens te komen. Bovendien rijden ze links, dus dat resulteert soms in bijna-ongelukken... (maar het begint te wennen!). Wat wel weer leuk is is dat er ook CAT-bussen door het centrum rijden waar je niet voor hoeft te betalen.

Afgelopen maandag ben ik begonnen met m'n stage. Althans het was mijn introductiedag, dit was inclusief rondleiding door de wijk en koffie drinken in een koffiebar in de buurt. De rest van de week heb ik op een van de bestralingstoestellen gestaan, waar ik de komende drie weken ook nog zal zijn. Erg wennen, vooral ook het accent. Maar ik moet zeggen dat ik me nog wel aardig verstaanbaar kan maken. Collega's zijn erg aardig en de patienten kennen mij nu ook, dus dat is wel heel leuk.

De avonden breng ik voornamelijk door met een biertje of een wijntje en wat mensen in het hostel, al maak ik het niet al te laat. Vrijdagavond zijn we met een groep van het hostel naar de gevanigenis in Fremantle prison geweest. Het zou spooky moeten zijn, maar het bleek meer grappig (hier en daar liepen wat acteurs rond die je lieten schrikken), maar wel erg interessant, want het is nog maar 15 jaar gesloten en het ziet er mega oud uit, dus het is niet voor te stellen dat zo kort geleden daar nog mensen vastzaten.

Gisterheb ik voor het eerst het strand gezien, Ik ben met een aantal uit het hostel naar Cottlesloo beach geweest. Ik had verwacht dat het erg toeristisch vol zou zijn, maar was totaal niet het geval! Juist heel rustig en relaxt.

Totdat.... het shark alarm afging. De zoemer ging, alle lifeguards renden het strand op om de mensen uit het water halen en 2 helikopters vlogen in het rond. Er was een hamerhaai gesignaleerd in de buurt(hmm... en 5 minuten daarvoor waren we nog aan het zwemmen....).

Na een week zelf koken in het hostel (dwz soepjes, salades en broodjes) besloten we zaterdag avond maar eens anti-lowbudget te doen en uit eten te gaan.

Kortom ik heb het erg naar m'n zin en ik ben nu druk (nou ja af en toe...) op zoek naar een kamer samen met Steph, een duits meisje die hier gaat studeren.

op z'n aussies:

No worries! Cheers!

Ik kijk uit naar al jullie mailtjes, roddels en updates vanuit Nederland!!!!!!

foto's volgen nog!!!

Jon